Atropat İsgəndərə qarşı qiyam edərək özünü İran və Midiya padşahı elan etmiş Bariaksı tutaraq İsgəndərə təhvil verdi. — アトロパテスは､ アレクサンドロスに抵抗し､ 自身をイランとメディアの帝王と宣言したバリアクスを捕らえ､ アレクサンドロスに引き渡した。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qiyam — is. <ər.> 1. Özbaşına, qeyri mütəşəkkil üsyan, hakimiyyətə qarşı silahlı çıxış; bunt. Atabəyin xəstə yatdığı şayiələri məmləkətə yayıldığı vaxt, bir çox evlərdə üsyan və qiyamlar başlayırdı. M. S. O.. Qiyam etmək – üsyan qaldırmaq, üsyan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyamət — is. <ər.> 1. Dini etiqadlara görə axırzamanda aləm dağıldıqdan sonra bütün ölülərin dirilib qalxması; məhşər günü. Güman etməyin ki, Şeyx Şəban azan verməyinə muzd alırdı; xeyr, əstəğfürullah, azan verməyi məhz savab əməl hesab edərdi və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiyam — ə. 1) ayağa qalxma, durma; 2) namazın ayaq üstdə qılınan hissəsi; 3) bir işə təşəbbüs etmə; başlama; 4) üsyan; 5) ayaq üstdə durma; dayanma; 6) m. mətanət, möhkəmlik; 7) bax: qiyamət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxmaq — f. 1. Ayağa durmaq, dik vəziyyət almaq. Müəllim sinfə girdikdə şagirdlər qalxdılar. Bütün salondakılar ayağa qalxdılar. Hamı yerindən qalxıb sıraya düzüldü. – Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Gəlinlər, qızlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhşər — <ər.> 1. Bax qiyamət 1 ci və 3 cü mənalarda. Vaqifəm, hicrandır mənim məhşərim; Gecə gündüz canan olmuş əzbərim. M. P. V.. <Şahpəri:> Vallah, bir tufan var, bir qiyamət qopur ki, elə bil məhşərdir! B. Bayramov. Ərəsati məhşər – bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üst — sif. və zərf 1. Bir şeyin ən yuxarı səthi, üzü; üzər (alt ziddi). Şkafın üstünü təmizləmək. – Sona kağızı mizin üstünə qoymuşdu. N. N.. Dildarın hirsi xeyli soyumuş, köpü bir az alınmışdı. Könülsüz könülsüz gedib, kuşetkanın üstündə oturdu. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ara — is. 1. İki nöqtə, iki şey arasındakı məsafə. Bakı ilə Gəncə arasında asfalt yol var. Məktəblə evimizin arası yüz addım olar. – Qulam Əsgərov düşmən ilə öz aralarındakı məsafəni bilirdi. Ə. Ə.. 2. Boşluq, açıqlıq, boş yer, açıq yer, məsafə. Ara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
izhar — <ər.> 1. Aşkar etmə, meydana çıxarma, göstərmə, bəlli etmə, bildirmə. // Bəlli, aydın, məlum. Bir gülüzlü nigar, sərvi xoşrəftar; Cümlə xalqa izhar, bəllidi adı. Aşıq Saleh. İzhar etmək (eləmək, qılmaq) – zahirə çıxarmaq, aşkar etmək, açmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
